Türkiye, aylar önce Hacire annenin Kürtçe feryatları ile güne uyandı. Hacire Anne,PKK'dan evladını istiyordu.

Yüreksizliğimizi Hacire Annenin yüreğinde şahlandırmaya başladık. O güne kadar sus pus olan, geceleri gizlice

ağlayan, kayıp evlatlarının sevdiği yemekleri kendilerine haram eden Analar birer birer Hacire annenin yaktığı

cesaret meşalesinin altında toplanmaya başladı.

Analar güçlüdür! bağırlarında bir ordunun gücünü ve cesaretini taşırlar. Evlatları gözlerinde bir damla yaş olsa,

onu kaybetmemek için ağlamazlar. Ağızlarında çiğnedikleri lokmayı dahi açlıktan öleceklerini bile bile yine

evlatlarına verirler. Soğuktan donsalar dahi evlatlarını ısıtmak için bedenlerini kurşuna da Soğuğa da siper ederler.

Analık öğrenilmez, öğretilmez! 

Analık fıtri  bir duygudur.Yüce Allah'ın Rahim sıfatının bir tezahürüdür. Yüce Allah anaları apayrı mükemmel bir

donanımla yaratmıştır. Öyle ki kıtalar dolaşsak her yerde analığın aynı olduğunu görürüz.

Bir de Analar sorgulama yeteneğine sahipse hiçbir güç onların karşısında duramaz.Üstelik bu farklı mihrakların

beslediği 40 yıldır Kürt halkının hakkını aradığını iddia eden PKK da olsa onların karşısında durur evladını ister 

Hacire Analar.

Keşke bu kadar geç kalmasaydı 83 yaşındaki Nine 24 yıldır bağrına taş basacağına ağıtlarını  uluorta yaksaydı da

bunca evlat yitip gitmeseydi keşke.

Korkuyu korkutmanın zamanı bu zamanmış demek.

Doğunun kadim ve mümbit toprakları kan ve gözyaşı ile ıslandı her dem. Toprak hep taze Kan kokuyor "ne uğruna"

bölgenin hassas noktası olan milliyetçilik uğruna.

Ne güzelde biliyorlar bizi nereden vuracaklarını. Hangi ırktan, hangi kavimden olduğumuzun ne önemi vardı bizler

çok güzel kardeşlerdik. Kürtler, Türkler, Ermeniler ,Araplar, Süryaniler, Farslar ve daha niceleri.. Bu bölgede huzur

içinde yaşayıp giderdik.

Ermeniler 1915 yılı öncesinde bu bölgede bizlere zanaatı öğretirdi. Ramazan aylarında oruç tutmasalarda bize saygı

duyar gündüz yemek pişirmez  bizler için iftar sofrası kurar bizleri davet ederlerdi.

Biz Türkler ve Kürtler onların yaşam biçimlerine saygı duyar misafirliğe gider onlarıda misafir ederdik. Beraber

Ticaret yapardık, ta ki Ruslar topraklarımıza göz dikinceye dek. Bizler bu topraklarda kardeşçe yaşardık derdi

büyüklerimiz..

Evet Ruslar birlikteliğimizi bozmak,topraklarımızı elimizden almak için bizi içeriden kemirmeye başladılar.

Ermenileri işlediler onların içinden muhakemesi düşük olanlarından bir çete kurdular böylelikle Ermeniler,

Türkler,Kürtler birbirlerini tüketinceye kadar kavgaya tutuştular. Sonuç hüsran oldu bu çekişmenin hiçbir

kazananı olmadı.

Ermeniler hem  katledildiler hem de katlettiler azala azala bu topraklardan çekip gittiler.

Aradan bir fetret dönemi geçti. 1960 yıllarından itibaren bölgede o dönemin mevcut sistemin eliyle Kürt halkı

itilip kakılmaya hor görülmeye başlandı.

1980 yıllarında PKK örgütü kuruldu. Çıkış noktası Kürt halkının temsiliyeti ve hak arayışı ile gündeme geldi.

1990 yıllarında devlet ve örgüt arasında sıkışmış Doğu halkının tarafsız kalma gibi bir lüksü olamadı maalesef.

Zayıf noktamız olan milliyetçiliğimiz terör ile beslenen mihrakların iştahını kabartmaya başladı. Tek derdi

kazanmak olan insan düşmanı kan dökücüler silah, kurşun, uyuşturucu satmak için taze fidanları işleyip durdular.

1990 yıllarından itibaren gerek gönüllü gerek zorla götürülen gençlerin gidişine şahitlik ettik.

Malum tüm dünyada olduğu gibi örgütler; örgütlenmiş insanlardan oluşmak zorundaydı.

Anneler biliriz bir evladını devletin asker ocağına gönderir bir evladını örgüte kaptırır.

İkisi içinde gözyaşı döker, ikisi için de dua eder birbirlerini vurmasınlar diye temenni de bulunur.

Belli aralıklarla kapısına birer cenaze gelir. Birgün Şehit anasıdır! öteki gün terörist anasıdır.

Bu durumu açıklayacak hiçbir merci yoktur.Hiçbir sorumlu bulunamaz. aynı Ananın evlatları neden bu haldeler?

Türkiye'nin hali aynı bu ananın hali gibidir. Hani bir marşta olduğu gibi "ölen benim,öldüren benim ama el benim değil"

Oysa bu kadim ve geniş topraklar hem Hacire Ananın evladına hem burada yaşamak isteyen herkese yeterdi de artardı. 

Gelin tüm ülke olarak bu Anaların sesine kulak verelim.

Irkçılığı peygamber (s.a.v) dediği gibi ayağımızın altına alalım.

Gelin yeniden kardeş olalım birliğimize, Ülkemize göz dikenlerin dersini verelim. Diyarbakırlı Anaların sesi olalım. 

Olalım ki yer inlesin, gök inlesin yıkılsın tüm kötü niyetliler.

Selam ve dua ile Diyarbakırlı o kahraman Anaların ellerinden öpüyorum.

Onların onurlu, cesaretli ve korkuyu korkutan duruşları için..

            Kalın sağlıcakla