Sevgili okurlarım bu hafta sizlere tarım işçilerinin çektikleri sıkıntıları ve zorlukları dile getireceğim. Tarım işçilerinin bizlere sunduğu hizmetler sofralarımıza kadar gelen sebze ve meyvelerin ne zorluk ve sıkıntılarla sofralarımıza geldiği ana kadar bir araştırma yaparak sizlere duyurmaya çalışacağım yaptığım araştırmalarda ve röportajlarımı da siz değerli okurlarımla paylaşacağım.  Tarım işçileri sebze ve meyve toplama istifleme paketleme gibi konularda nasıl zorluklar içerisinde çabalayarak bizlere hizmet sunuyorlar.  Ekmek parası kazana bilmek için gurbete çıkıp ailelerinden memleketlerinden

Uzaklarda gurbet elde  sabah karanlığı aydınlanmamışken saat 05’te uyanıp tıka basa servis diye tabir edilen minibüslere binip dağlık,  uçurum gibi bölgelerden geçip  giderek bir buçuk saatlik yolun ardından tarlalara varıyorlar işçiler servisten iner inmez işlerine koyulup çalışmaya başlıyorlar öğlen saatinde işçiler yanlarında getirdikleri yemekliklerini hep beraber kasaların üstüne servis edip beraber yemeklerini yiyorlar ve tekrar işlerine devam ediyorlar.

Öğleden sonra saat 17:00’de  işleri biten tarım işçileri üstleri toz toprak ve yorgunlukla evlerine doğru yola koyuluyorlar kimileri ise bazen sera içinde 50 dereceleri geçen sıcaklarda çalışıyorlar kimi işçilerse kasa diye tabir edilen 25 ve 50 kg mi bulan sebze ve meyve dolu  sandıkları taşıyarak emek harcıyorlar bazı zamanlar yağmurun şiddetli yağışlarda olunca iş olmadığı zamanlarda ise ki bu 3 .4 gün gibi süren vakitlerde  işçiler günlük yevmiye aldıkları için ceplerinden harcamak zorunda kalıyorlar işçilerle yapmış olduğumuz sohbette işçilerin istekleri  yevmiye ile çalıştığımız için sigortadan faydalanamıyoruz, 

kasalar üzerimize düşse yada ağaçlardan düşsek veya bizleri taşıyan servis aracı bir kaza yapsa ki bazı zamanlarda bu kaza olaylarında çalışan onlarca tarım işçileri hayatlarını kaybetmiştir. Bu nedenle bizlerinde önüne her an araçlar çıksa yada yolda hayvanlar aniden tarlalardan çıksa mesela domuzlar çıkıp aracımıza çarpsa bizlerinde hayatı tehlike altında neden çünkü evimize üç beş kuruş yömiye götürmek ve çocuklarımıza ekmek alabilmek için türlü zorluklarla karşılaşmaktayız. Yolda her an bir kaza geçirmemiz an meselesidir.

Bizi taşıyan aracın şoförü o anki refleksle bizi şuan hayatta tutuyor fakat ne zamana kadar? Sebze hallerinde çalışan onca arkadaşlarımız daha ağır işlerle uğraşmaktalar kısacası bizim hayatımız üç kuruş kazanacağız diye türlü zorluklarla karşılaşmakta ve evimize ekmek götürmenin mücadelesini veriyoruz. Oysa biz alınterimizle çalışıyoruz ama hakkımızı ise tam olarak alamıyoruz bu konuda biz tarım işçilerine sahip çıkılmasını istiyoruz şeklinde türlü açıklamalarla karşılaştım bu köşe yazımdan şimdilik bu kadar daha tarım ile uğraşan çiftçilerimizin de dertlerini dinleyerek sizlere duyurmaya çalışacağım

Hoşçakalın…