Susmak istiyorum hiç konuşmamak,
Ne olursun beni yorma arkadaş!
Küsüp de dünyaya hiç barışmamak,
Ne olur hiçbir şey sorma arkadaş...
Umutlarım bitti, yıkıldım belki
Paramparça oldum yakıldım belki,
Altın bir kafeste sıkıldım belki,
Ne olur hiçbir şey sorma arkadaş...
Neden ben gibiler hep acı çeker?
Ya da sevdikleri vefasız çıkar?
Niçin göz yaşları içine akar?
Ne olur hiçbir şey sorma arkadaş...
Elimi uzattım, çektiler kolum.
Hayırsıza düştü gel gör ki yolum.
Tepeden tırnağa dertli bir kulum.
Ne olur hiçbir şey sorma arkadaş...
Koparıldım daha tomurcuk iken,
İşte o an battı canıma diken.
İki körpe kuzu boynumu büken!
Ne olur hiçbir şey sorma arkadaş...
Nurhan Uslu
|