Doğmadan önce büyüdüm ben
ellerim yumuk yumuk ken
henüz yürüyemezken büyüdüm
öyle öğrettiler bana çocuk olmadan
büyü dediler büyüdüm
R harfini söylemiyorum diye güldüler
ağladım büyüdüm ben
Beş yaşındaydım büyüdüm
elimdeki portakala bakıp akşama kadar porrr taa kal diye
R leri söylerdim.
Işte taa o zamandan beri hep büyüğüm
ben hiç çocuk olmadım
büyümekten fırsat bulamadım.
uçurtma uçuruyordum büyüdün dediler
çocuklarım oldu onlarla oynadım
sen büyüdün dediler bana sormadılar hiç
şimdi gerçekten büyüdüm
gözlerimde ışık içinde sevinç bitti
Hiç sevmedim büyümeyi ben
yüreğimde acıların acısı anıların sızısı kaldı
birde cam önündeki sedir le kimsesizlik
verin çocukluğumu bana geri
telden yaptığım arabamı
çaputtan dikdigim topumu uçurtmamı verin bana yüreğimde ki sevincimi
büyüklük sizin olsun...
Çocuklar ağlamasın çocukların göz yaşı ile sulanan toprak yeşermez çöl olur
çocuklar ölmesin savaşlar olmasın ....
sevgi yeşersin toprakta ...
Tevhide Çakır
|