|
|||
![]() |
Mütevazılık ve Ego | ||
LEYLA SARIÇİÇEK | |||
oz.turkhayathaber@gmail.com | |||
Gereksiz mütevazı olmak çok gereksiz, mütevazı kişiliğe sahip olduğunu düşünmek, içinde kibir
barındırır aslında. Kişinin mütevazılığının onayını başkaları vermeli. İnsan, çok kültürlü, kariyer,
kabul görür ünvan ve makam sahibi olduğu halde; alçakgönüllü olması yine bu durumundan
başkalarının farkına varması, o kişinin gerçekten mütevazı kişiliğini kanıtlar. Aksi takdirde, yüksek
statü mensubu kişinin “Ben çok mütevazı, alçak gönüllü biriyim. Kimseyi küçümsemem, herkese
yardımcı olurum.” Vb gibi laflar etmesinin içinde, kendinden aşağı gördüğü birilerinin varlığını ima
etmesiyle egosunu ön planda tuttuğu gerçeğini barındırır.
Ego, insanın en büyük düşmanıdır, elbette ki insan kendisinin farkında olacak ve kendi çıkarlarını
onurunu koruyacak, kişisel ihtiyaçlarına öncelik verecek ancak; bu farkındalığı, sadece elindeki
imkanların kendisi adına olumlu anlam ifade ettiğinin bilinciyle hareket ederken bir başkasına üstünlük
taslamayacak.
Özellikle, ailesini kendisine muhtaç görmesi; onları ezik görmek veya ezmesi; başkalarınaysa, kendisinin
onların cephesinden çok iyi insan imajı uyandırmak adına maddi manevi desteğini esirgememesi; egosunu
tatmin ederken, çekirdek ailesini düşünmemesi, kişinin egoistliğinin yanında narsistliğini de gösterir. Daha
önceki yazımda bahsettiğim gibi, narsistlerde özseverlik yani kendisini aşırı sevmek olarak nitelendirilen
bozuk kişilik yapısını taşıyan insanlar; asla mütevazı olamazlar. Onlarda ileri derecede şişirilmiş egoizm vardır.
Yardımı dokunduğu kişilerin kendilerine gösterdikleri minnettarlıklarını ifade eden davranışlarla beslenirler.
Birilerinin hayatına olumlu yönde katkıda bulunmaları, vicdanlarının rahatlaması değildir amaçları, sadece
onlar tarafından takdir edilirken; kendisinden düşük gördüğü kişiler olduğunu görüp, kendilerine muhtaç
kalmış olduklarını görmekten aldığı ego tatminidir.
Hakikaten mütevazı kişilerin lügatında, başkaları tarafından göğe çıkarılma beklentisi olmamasının
yanında nankörlüğe de tahammülleri güçtür. Az veya çok her insan yaptığı güzelliklerin karşılığında takdiri
hak eder, mütevazı olmak; haksızlıklarla karşılaştığında sessiz kalmak değildir. Nihayetinde, onlar da;
insani duygulara sahip bireylerdir ve sınırsız tolerans hiçbir insanın doğasında yoktur.
“Mütevazılık” üstün bir değerken, bencilliğin getirdiği kibir; aşağılık bir kavramdır.
Leyla Sarıçiçek
|
|||
Etiketler: Mütevazılık, ve, Ego, |
|
Bu modül kullanıcı tarafından yönetilir, ister kod girilir ister iframe ile içerik çekilir. Toplamda kullanıcı 5 modül ekleme hakkına sahiptir, bu modül dahil tüm sağdaki modüller manuel olarak sıralanabilir.