Gözlerin kör olsun göremiyesin
Tutacak bir eli bulamıyasın
Her nefes de bin kez düşüp ölesin
Desem sana, söyle yazık değil mi
Bir lokma ekmeğe muhtaç olasın
Göz yaşı dönüp de saçın yolasın
Tanrı şefkatinden mahrum kalasın
Desem sana,söyle yazık değil mi
Bir küçük sevgiye mahrum kalasın
Kendi parmağınla gözün oyasın
Her ah çekişınde ismim anasın
Desem sana,söyle yazık değil mi
Kararıp da kömür gibi olasın
Kızgın ocaklarda korda yanasın
Kim ne dese ona hemen kanasın
Desem sana söyle yazık değil mi
Dost yüzüne bakar yüzün kalmasın
Unutulsun adın kimse anmasın
Anan,baban,bile sana yanmasın
Desem sana söyle yazık değil mi
Çeyizin sandık da çürüyüp kalsın
Aklına geldikçe ciğerin yansın
Seni tanıyanlar hep deli sansın
Desem sana söyle yazık değil mi
Adnan Önder
|